COTA DE LA ROCCA
Het verhaal van Geert van der Eycken
Beste surfer, welkom!
U bent terechtgekomen op de website van Geert van der Eycken. Onder de naam Cota de la Rocca vertelt hij u, via muziek, beeld en tekst, zijn levensverhaal.
Cota de la Rocca is sinds zijn 6e à 7e levensjaar bezig met verschillende vormen van expressie. Hij zoekt daarmee reeds lang erkenning en een publiek...
Hij houdt hij zich voornamelijk bezig met muziek. Hij maakt plannen een eigenplatenlabel (Cota Productions) of radiostation (Radio Tokyo) op te richten.
Daarnaast maakt hij schilderijen en tekeningen en zijn er ook plannen voor een kortfilm of boek.
Voor Geert was een interview op de toenmalige Nederlandstalige TV nl. de VPRO met John Frusciante, de tweede gitarist van de band Red hot chili peppers, een doorslaggevende inspiratiebron. De man was tijdens hun tour doorheen Japan uit de band gestapt… John had te kampen met een ernstige heroïneverslaving en vertelde hoe hij op een klein appartementje woonde met zijn toenmalige vriendin ergens in LA.
De stijl waarmee hij zijn verhaal vertelde stond Geert meteen aan en hoe John dat dan met muziek aanvulde sloeg hem bij wijze van spreken bijna letterlijk omver!
Reeds daarvoor kende Geert de muziek van de band zelf RHCH, voornamelijk het album blood sugar sex magic sprak hem al snel aan. Zo leerde hij ook verwante artiesten kennen als Henry Rollins en Perry Pharell. Geert luisterde de muziek van zijn solo-album en die van de band Porno For Pyros en Jane’s Addiction. Over die laatste bestaat een erg mooie, controversiële film, the gift.
Toen hij jonger was liet Geert zich inspireren door de strips van Torgal, albums van mano Negra en het album Bone Machine van Tom Waits.
Doorheen de tijd passeerden ook de muziek van de Smashing Pumpkins, Belgische bands als Deus en Moondog Jr. Geerts muziekinstallatie.
De vele cultfilms die op zondagavond op de BRT2 en de tv-serie Merlina werden door Geert evengoed gesmaakt. Net als flarden van nummers als Blauw van de Amsterdamse groep ‘the scene’. Ook door de cult-artiest Herman Brood en het boek Christiana F over de Berlijnse punk en new wave scene in Berlijn vlak na de val van de muur interesseerden hem.
Vele muziek en andere cultureel goed leerde Geert kennen door zijn omgeving. Via zijn kleine broer leerde Geert tv-series als twinpeaks en nightrider kennen. Hij bracht hem ook in contact met hardcore gangstarap als snoopdog en Eazy-E. Later begon hij ook naar female rap te luisteren, als Lil kim en Foxy Brown.
Als jongetje kreeg hij cassettes van zijn tantes uit de discotheken Exile en Checkpoint met new wave zoals Anne Clark, die twee Belgen, de confetti’s en in het speciaal ook de song I can’t live in a living room van Red Zebra.
Van zijn vader leerde hij Rod Stewart, Roxy music en Leonard Cohen kennen. Hij draaide dat in de auto op casette en Geert vond dit geweldig.
Via de zus van een goeie vriend en ook de drummer van hun groep leerde Geert Iggy Pop, Ice-T en body count kennen. Zij leerde mij ook underground cultfilms kennen als Naked, homeboy, Angelheart en ook zij bracht me in contact met de boeken van de auteur Charles Buckowski. Later las Geert ook werken van Bob van Laarhoven en Kris de Stoop.
Op deze webpagina kan je vrij 'rondbewegen' en kennismaken met zijn werken. U kan via de menubalk bovenaan navigeren tussen de bladen muziek, beeld en verhalen.
Indien u Geert een bericht wenst te sturen kan dat via de knop contact.
Veel lees-en luistergenot gewenst!